Bir gün bir komutanımız, "Askerlik, mantığın başkentidir. Eğer insanlar mantıklı düşünüp öyle davranabilselerdi bizlere ihtiyaç duyulmazdı." demişti. Her gün daha iyi anlıyorum bu sözü..
İnsana kattığı bir çok şeyi var askerliğin, bilmedigin bir ortam, tanımadığın her çeşit insan. Ilk defa gördüğün birine sorgusuz sualsiz tam itaat, bunaltan şafak. Aıle, arkadaş, sevgili, eş, ev özlemi.. Anne baba değerini, aile kavramının ne demek olduğunu anlıyorsunuz.
Anan Baban odaya girdiğinde ayağa kalkmaya tenezzül etmeyen sen el çocuğunu esas duruşta bekleyeceksin.. bana en çok koyan bu olmuştu.