Anneler günü, babalar günü, sevgililer günü şu özel günler benim için çok önemli değildir. Bizim göstere göstere kutladığımız o günler mutlaka birilerinin yarasıdır. Ben de ufak bi anımdan bahsetmek istiyorum. Dört yıl kadar önce halamgilde kalıyordum. Anneler günü hafta sonuna denk geldi ama benim annesizliğim hiç aklıma gelmedi. Kuzenimin eşi gel hem benim anneme hem kaynanama gidelim anneler gününü kutlarız dedi. Oraya gittik sonra Ankara kalesine çıktık gezdik hiç o gününün önemini hissetmedim. Eve gelince kuzenim halama hediye almış onu verdi, halam bana sakın hediye alma kabul etmem demişti ben almadım ama elini öptüm kutladım. Biraz sonra telefonla konuşurken duydum, mühendis geldi elimi öptü, içim yandı keşke annesi olsaydı yanında dedi. İşte o an annesizliğim tokat gibi çarptı yüzüme. Sevgi bir güne özel değildir. Her yerde paylaşarak gösterilmez bana göre. Ben artık unuttum anne ne demek ama belki başkaları üzülüyordur. Hayat işte bu kadar acımasız.