saian'ın dinlemekten en çok hoşlandığım parçası olabilir. her kısmında kendimi buluyorum.
evet, bir bedende tıkılı kaldım; bana yaklaşan her insan attı adım. hiç, bir kimseden yüz de bulamadım ve kaldım. aynı perişan, bitkin bir asker gibi kaldım.
her nefesimden, dört duvardan, ailemden, maddiyat kokan problemlerden, şarkılardan, şiirlerden bunaldım ve bıktım.
korkmadan ve korkutulmadan yaşamaktan, hayal kurmaktan hep uzaktayım, sıkıldım.
tıpkı çaresiz bir vodooyum, dilimde lanet!
---
spoiler ---
yoğun kıvamlı hayatın kuramsal tarafı
paha biçilmez enstantaneler ve doneler kaldı
peki bundan sonra n'olucak sorarsam sana
bilemiyorum güney, bilemiyorum defol!
bak gömlek iç cebimde biraz param var,
sat bana kendimi ve biraz çıtlat
la ilahe illallah bu canım senin al,
ben bunaldım canım, tut elimden biraz daha.
---
spoiler ---
ayrıca kafamda obsesiflik derecesinde saplantılar, evet onlar da var.
son olarak herhangi bir cümlemde mana arama. şarkıyı niçin düz yazılaştırdım, sorma.
inanır mısın, ben de bilmiyorum.