Stres sıkıntıdan dolayı yüzüm o kadar kötü ki... Ergenligimin zirve noktasında bile bu kadar değildi, her tarafı yara oldu.
Gevsemeye çalışıyorum, her şeyden uzakta olduğum birkaç haftam daha var, ama hala her gece rüyama giriyor, çıldıracağım artık. Durup durup aklıma düşüyorlar. Allahim, nefret ediyorum hepsinden.
Aq telefonda arkadaşımla konuşuyorum, uc dört senedir arkadaşız, ona bile bi sey söyledikten sonra kırk kere düşünüyorum lan yanlış bi sey mi söyledim acaba diye. Üzerime o kadar tesir etmişler.
Saçıma beyaz düşmüş... Tek tel beyazım yoktu ve üç ay içinde yanlar komple beyazlamış.
Ulan, ben bu çalışma hayatını yapamayacağım galiba... Ömrümden ömür eksiliyor, bu ne?
Ay bide bir kilo aldım, bir kilo aldım. 53'tüm... Suan rahat 63 vardır, en az o da.