Mutlu değilim. Ama mutsuz da değilim. Nötr. Politikacı gibi ruhsuzum.
Yani, gündelik yaşamın içinde beni mutlu eden bazı durumlar var. Bu da olmasa zaten yaşanmaz. Lakin hayatımı bir teraziye koyduğumda aşağı vuran tarafı hep mutsuzluk oluyor. Bu da canımı sıkıyor.
Gelecekte bir şeylerin iyi olacağına dair, bazen gerçekten güç bela ayakta tuttuğum bir umudum var. Sönmesin diye ellerimle siper ediyorum, lakin rüzgar esiyor.
Bu entryi de göz ucuyla Bat-man'li çoraplarıma bakarken yazıyorum. Üstümde saçma bir pijama var. Atletim, damadın kardeşinin gömleği gibi içimde çıkmış. Rezillik.