sabah dersi için okula gelmişiz,
kantinde oturup grubun toplanmasını bekliyoruz,
her grup içerisinde bilirsiniz birbirine daha yakın olan insanlar vardır,
hıh,
işte öyle bir ortamda kankamı bekliyorum,
elinde kitapları ile kantin girişine geliyor,
beni cepten arıyor,
ayağa kalkıyorum onu görmek, ona el sallamak için,
o sırada göz göze geliyoruz,
sabahın köründe özenle yaptığı makyajı, mis kokusu, güzel giyimi ile sallana sallana geliyor,
kolundaki kitapları masaya bırakıyor ve o cümleyi gözlerimin içine bakarak kuruyor:
kızlar, bir bey var!
o esnada biz heyecanla gözlerine bakıyoruz,
o ise heyecandan gülüyor..
pandemi ile birlikte bir bey var piyasası da bitti. neyse bu da böyle bir anımdı.