-vahit emmi, evlilik nasıl bir şeydir?
+evlilik dağdaki keçi yolu gibidir evlat.
-anlamadım.
+şimdi bir dağ düşün, yalçın mı yalçın. sivri kayaları var. işte doğar doğmaz bizi hadi bu dağı aş diye onun eteklerine bırakıveriyorlar.
-hayat yani?
+aferin. ilk başlarda iş kolay. ama yükselmeye başladıkça dağ sarpa sarıveriyor. dimdik kayaların, uçurumların arasında kalıveriyorsun. gücün azalıyor. derken senin gibi bir yolcu daha çıkıyor. yoldaşınla omuz omuza, can cana verip bir keçi yolu açıyorsun kendinize. bundan böyle tek başına değilsin. biliyorsun ki artık o yolu iki kişi yürüyeceksin. dağ yine yalçın. ama şimdi yürümek zevkli. nefesim tükenecek diye korkmuyorsun. çünkü yanında kendi nefesin gibi bir nefes daha var. anladın mı?
-her evlilik sizinki kadar mutlu mudur?
+yoldaşına bağlı. biz zeliha'mla yan yana yürürken, dikenleri değil çiçekleri derdik. canımız yanınca ağladık, bir yandan türkü söylemeyi bildik. ben “pes” deyince o “hadi” dedi, o yorulunca ben sırtımda taşıdım.
-peki geçim sıkıntısı insanı mutsuz etmez mi?
+bilmiyorum. biz mutluluğu ne parada ne handa bulduk evlat. bak bugün deniz kenarında zeliha'mla beraber çekirdek çıtlatıp çay içerken, mutluluk da bizimle beraber masada oturuyordu sanki.
(bkz: vahit emmi)
(bkz: yedi numara)