Kendi ölümümü hiç düşünmem çünkü ben öldüğümde buna üzülemem. Beb sürekli sevdiklerimin öldüğünü düşünüp üzülür ağlarım. Ben onları seviyorum hayatımın bir parçasıyken nasıl yok olup gidebilirler? Ya onları kırdıysam ölmeden hemen önce, o bana bir ömür dert olur. Ya son kez sevdiğimi söyleyip sarılamamışsam, mezarına gidip toprağına bakmak yeter mi? Bu korkuyla her gün sevdiklerimi sevdiğimi söylerim belli ederim. Bu son şansım olabilir kıymetini bilmek lazım.
Mahallenin iki delisinin de ölüm haberini aynı gün aldım. Onların artık hep oldukları yerde olmayacaklarını bilmek bile üzüyor beni. Orada firmalarıyla laf atmalarıyla bile hayatımda bir yerleri vardı.
Neyse ölümü düşünmeden yaşamanın zararlı olduğunu düşünüyorum. Yarın her şey için geç olabilir.