“Her insanın taşıdığı ruhun...” dedi Hayalet, “diğer
insanlarla her şeyi paylaşıp, gideceği kadar uzaklara gitmesi istenir, bunu yaşarken yapmamışsa, ölümünden sonra yapmaya mahkûm edilir. Yoksa ruhu huzur bulamayıp dünyada gezinip durur. –Ah! İşte ben!– Yaşarken paylaşamadıklarımın, paylaşıp da mutluluğa dönüştüremediklerimin cezasını çekiyorum!”