hadis-i şerif

büyük çoğunluğu uydurmadır. diğer kalanı da şaibelidir. kur'an apaçık bir kitaptır cümlesinden neyi anlamıyorsunuz? şu ayetten sonra ben arayacağım her şeyin kuran'da belirtildiğine inanıyorum açıkçası. hadisler, insanların işine geldiği eylemleri legalleştirebilmek için kuran'a ve peygambere mal etme amacıyla çıkmış söz ve söz öbekcikleridir benim için. şunu ben anlamıyorum ya. ortaçağ kiliselerinin incil'i herkes anlayamaz mantığını getirip kuran'a da yüklenmesini. herkes anlayamazmış, şu lazımmış, bu lazımmış. insanlar da buna inanıyor. neden? tembeliz çünkü, tembel. okumaya, araştırmaya, sorgulamaya tembeliz. ödümüz kopuyor sorgulamaktan. halbuki insanı diğer canlılardan ayıran şey akıl değil iradedir, sorgulamasıdır. bizimkiler de anca osurunca orucumuz bozulur mu, kaşımızı ince aldırmak günah mıdır diye düşünsün. insanlar alışmış kendi fikirlerini üretmek yerine başkalarının fikirlerini olduğu gibi benimsemeye ve peşinden körü körüne gitmeye. daha neye inandıklarını bilmiyorlar. ne büyük aptallık ve zaman kaybı. sırf bu yüzden bile allah'ın büyüklüğüne inanabilirim. kâinata falan bakmaya gerek yok. insanlara bakmam yeterli. yıllardır süregelen bu aptallıklara katlanabilmek gerçekten büyüklük gerektirir çünkü.