Yüz yüze pek yapamadığım şeydir. Güzel zamanımda olunca, doğru sorularla çözülüyorum ama.
Belki anlamsız geliyor ama korkuyorum. Çünkü bazen en yakınınız bile, öfkeli bir anda, içinizi açarken söylediğiniz bir şeyi aleyhinize kullanıp çok zor kapanacak yaralar açabiliyor. En iyi ihtimalle sevgiyle ya da anlayışla bakması gereken gözlerin, acıyan bir ifade takınarak sizi izlediğini fark ediyorsunuz.
O yüzden takıntılarınızı, hastalıklarınızı, dertlerinizi, sizi üzen şeyleri... İçinizi açarken düşünün.
Herkesle, dostunuz bile olsa, her şey öyle hemen konuşulmaz.
Bir ara tamamen anonim nicklerle sıcak hissettiğim yerlerde anlatıyordum kendimi. İnsanlara yük olmayayım, ne bileyim, zaten hayat yeterince zor, bir de ben dertlerimle insanları sıkmayayım diye de düşünüyorum tabi.
Öyle.