2012 yılıydı. O zamanlar 14 yaşındayım. Apartman komşumuzun benim yaşımda bir kızı var. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. Çok yakınız. Arkadaşım kanser hastası olduğunu öğrendi. Ameliyatlar, platinler, kemoterapiler... Onun yanan damarlarını, yaralarını, dökülen saçlarını, kirpiklerini gördükçe ben de eriyordum. Yıllarca savaştı. Atlattı hastalığı. 5 yıl tekrar etmezse herhangi bir sıkıntı olmayacaktı. Bu yıl 5. yılı tamamlayacaktı. Yazın birlikte doktorlara gittim sıkıntı yoktu. Bugün bir telefon geldi. Tekrar bulmuş bu illet arkadaşımı. En büyük çocukluk travmam bu günden itibaren en yeni, en köklü travmam.