Her şey daha da zorlaşıyor ama ülke olarak alıştık sanırım. Bir vaka varken kopardığımız kıyameti gösterdiğimiz özeni şu an göstermiyoruz çünkü.
Herkes bıktı her şeyden. Yıldı. Ama düzelebilmesi için de azami önemi göstermiyor.
Psikolojik rahatsızlıkların birçoğu bu dönemde daha da arttı. Bunlardan bazıları depresyon, anksiyete bozukluğu ve obsesif kompulsif bozukluk.
Hastalığın ortaya çıktığı bölgede ise her şey normale döndü. Maskesiz dolaşıp çalışmalarını yine uzaya yöneltmişler. Bu, bu insanlığın daha da zoruna giden bir şey.
Aşı bulundu. Sipariş edildi. Türk bir çift bilim adamı tarafından hem de. İyi bir gelişme mi yoksa kötü mü, kimse kestiremiyor bunu.
Yine bazı gerizekalılar türedi. Çip mis saçma sapan şeyler diyorlar.
Ülke ekonomisi kötüydü. Daha da berbat bir hal aldı. Bir boş koltuk, gelen bakanlardan daha iyi ekonomiyi yönlendirmeye başladı.
Fakirlik, yoksulluk ve işsizlik has safhada.
Velhasıl geçmiyor günler. Bunaldık, sıkıldık ve yorulduk. Evde oturmak hiç bu kadar keyifsiz ve mecburi olmamıştı.