yürüyüş yapmayı çok severim ve sürekli de yaparım. ama başka türlü herhangibir spor yapmıyordum. bugün yakın arkadaşımla koşuya başlamaya ve normal düzeyde esneme ve güçlenme hareketleri yapmaya başladık.
ben ona göre daha güçsüz ve narinim. biraz fazla kilolu bir bebeği 3 saat kucağımda tuttuğum için 3 gün kolum ağrımıştı siz düşünün fazla güçsüzüm. biraz da güçlenmek istiyorum bu süreçte.
ilk gün için zor oldu. şöyle diyim size 300 m koştuk ve ben mefta oldum..... :((( bir daha denedik ve yine mefta oldum agsggdakh
biraz koştuk, çokça yürüdük, dinçlenmek için yeşil elmamızı (kendisinin cilde de iyi geldiğini duyduk) yedik. vee bu harika spora başlama hikayemiz fırtına çıkmasıyla son buldu... bahsettiğim gibi güçsüz ve zayıf biri olarak uçarak eve gelmeye çalıştım ve gözümden gözlüğüm uçtu:((((
her gün için not alıp fizyolojik ve psikolojik sağlığımızın nasıl geliştiğine bakacağız. çok sevdiğimiz bir abimiz bize spor yapmak boş zamanlarda yapılacak şey değildir. hayatınızın hep bir yerinde olması gereken şeydir demişti. onunla sözleriyle son vermiş olayım bu entriye.