Bir kafede telefonumu unutmam üzerine , yaşadığım olaydır. Çocuğun bana farklı baktığını gördüm ama kendimi beğenmiş gibi olmak da istemedim. Sonra birden bana mesaj attı ve yürümeye başladı. İsmimi bilme ihtimali yoktu, çünkü biz kafeye ilk oturduğumuz da o kişi yoktu, telefonumu almak için geri döndüğümde gördüm bu kişiyi. Yalan söylemeyip, ismini telefon rehberine girerek öğrendim, deseydi daha ılımlı yaklaşabilirdim....
Ayrıca çocuk çok yakışıklıydı. Fakat , yazma stili ve cahilliği beni boğmuştu. İki gün içinde, verdiği güvensizlikle de beraber , konuşmayı bitirmiştim. Pişman değilim. Ben kendimi hafif yollu çirkin bulurum , belkide bunun sebebi özgüvensiz olmamdır. Ama karşıma gelecek kişinin yakışıklılığı ağır bassaydı , bunu yaşamazdım ve Yaparsın Aşkım'a çıkıp , ağızlarını yaya yaya, sosyal medyadan bana yürüdü, diyerek anlatabileceğim bir ilişkim olurdu. Evet, evet. Bence de Allah korusun....