daha geçtiğimiz günlerde bu sebepten soğuyup bir flörtümü bitirdim, 'çalışmayıverirsin ne olacak' demişti laf arasında ama o laf hiç aklımdan çıkmadı. bugün böyle söyleyen birinin gün geçtikçe ilmek ilmek beni işleyerek istediği hale sokmaya çalışacağını düşünüyorum ve böyle bir şeye izin vermek kendime saygısızlık yapmak gibi geliyor.
öbür yandan Mehmet Aslantuğ'un ''kadın evinde üretimden çekilip bütün istikbalini bir adamın vicdanına, aşkına, samimiyetine, günün sonunda bir gün aklının karışmasına yanılgılarına bırakmamalı" lafı kesinlikle çok doğru ve haklı bi laf bana göre. kendi kaderimiz/geleceğimiz bizim elimizde; onu biz korumadığımız sürece, bir gün tökezlediğimizde geri dönüşü olmayan hatalar yaptığımızı fark etmek maalesef hiçbir fayda sağlamıyor.