Kar romanında böyle bir olay geçiyordu, okuduğumda çok komik gelmişti, Şimdi aklıma gelince yine güldüm.
Kız karşısındakine komik olamayan bir şeylerden gülerek bahsederken, muhattabın kafasının içinde sadece şu geçiyordu; anlatacaklarını kısaltır diye umarak hazırladığı “çok komikmiş “ cevabı acaba samimiyetsiz görünür mü, görünmez mi ?