geçen harddiskteki fotoğraf arşivimize denk geldim, evin en küçük çocuğuyum.
Annemle babamın gençliği kalmamış, yavaş yavaş ablam ve abim de kocaman insanlar olmuşlar. Öleli 2 sene olacak rahmetli anneannemin fotoğrafları vardı onlara da baktım. Ölünce bir fotoğraf oluyorsun birisinin arşivinde . hayat bu kadar böyle bir şey. zamana karşı meydan okuyamıyorsun, aynaya bakınca çarpıyor yüzüne.