olay bugün babamın sivas'taki askerlik arkadaşının başına geliyor.
hastanede birkaç işlemini yaptırdıktan çıkıyor abimiz, karnı aç, hastane kantininden bir tost ve meyve suyu alıp bir banka oturuyor başlıyor yemeye. yerken karşısında 8-10 yaşlarında bir çocuğun oturduğunu ve kendisini izlediğini fark ediyor. anlattığına göre çocuk resmen gözleriyle tostu yiyor. bizim abi de dayanamıyor kalkıyor gidiyor kantine bir tostla meyve suyu da çocuğa alıp götürüyor çocukcağız resmen elinden kapıyor bizimkinin. abimiz vicdanı rahatlatmış mutlu bir şekilde dönüyor bankına çocuğu izliyor keyifle.
bizim ufaklık tostu bitirmek üzereyken annesi olduğunu düşündüğü bir kadın geliyor yanına, önce ufaktan bir bağırıyor sonra elindekileri alıp çöpe falan atıyor, ufaklık gözler dolu dolu yere bakarak kadının azarlarını dinliyor, ama kadın sinir krizi geçirmek üzere tavırlarında. bizim iyilik meleği abimiz "kadın heralde nereden buldun sen bunları diye çocuğa fırça atıyor gideyim de durumu anlatayım" diye yerinden kalkıyor.
kadının yanına yaklaştıkça "sen nasıl çocuksun, ne laf dinlemez çocuksun" tarzı lafları duyuyor, hanfendiye sesleniyor.
+ hanfendi sakin olun
- sus be adam sanane çocuk benim çocuğum
+ onu anladım zaten ama tostu aldı diye kızmayın, yerken bana bakıyordu dayanamadım canı çekmiştir açtır diye ben aldım tedirgin olmayın kötü bir niyetim yok yani
- allah belanı versin senin adam. git iyiliğini başka yerde yap.
+ hanfendi ayıp değil mi, çocuğun canı çekmiştir diyorum niye bu celallenme.
- be adam bu b*k yiyesice dün gece 12den beri aç, birazdan tahlili var bize aç gelin dediler. gelmişim taa bilmem ne köyünden, senin halt yemene mi aç doyurmak git aşevinde yemek dağıt, senin yüzünden şimdi o kadar yolu bir daha mı gidip geleceğim, ve ardından gelen onlarca bağırış çağırışla ablamız oradan söylene söylene uzaklaşıyor.
yalnız telefonda bir anlatışı var, resmen adam iyilik yaptığına pişman olmuş, bir de üzerine babamla beraber telefonda olayın sonunu kahkahalarla dinleyip güzel abimizin yüzümüze telefonu kapatması da kötü oldu.