Bi şey olduğunda, her yol ortasında, insan içinde ağladığımda kendime söz veriyorum bi daha kimsenin ağladığımı görmesine izin vermeyeceğim diye ama geçsin diye elimi kolumu çimdiklesem de yok ağlamayacaksın diye kendimi kandırmaya çalışsam da her seferinde nerede mutsuz hissedersem nerede üzülürsem kizarsam kim var kim yok fark etmeden ağlamaya başlıyorum