ilk başlarda herkes her hamlesini doğru bulur, destekler ve iyi bir adam olduğuna inanırdı. ancak o da birilerinin sözünden çıkamadı ya da onların etkisine girerek kendisini türk halkının ezici bir çoğunluğunun gözünde bitirdi.
gerek her şeyi kontrol altına almak üzereyken erdoğan yaz geliyor diye her yeri açarken kuru kuru "dikkatli olun, sosyal mesafe vs vs" saçmalaması, gerekse doğru istatistikleri vermemesi ve baskılara dayanamayıp bunu itiraf etmesi, gerekse de covid-19 testlerini kendi hastanesinde belirlenen en fahiş fiyatın çok üstünde yaptırdığının ortaya çıkması itibarını yerle bir etti.
sağ olsun vakaları yanlış açıkladığını itiraf ettiğinden beri ingiltere covid-19 geçene kadar hiçbir türk vatandaşını ülkelerine sokmama kararı alırken japonya türkiye'den artık vize isteyeceğini açıkladı. almanya'nın "yanlış istatistik veriyorlar" diye birkaç kere bizi şikayet etmesi ve direktif vermesiyle israil'in "türkiye'den dönen vatandaşlarımızın %25'inde vaka çıkıyor" açıklamasına değinmiyorum bile.
ancak onu bunu geçtim sağlık çalışanlarının istifa etmesini yasaklamasıyla adeta onlara zulmetmeyi kendi doktor kimliğine yediriyor olabilmesi ve en ufak bir vicdan azabı dahi çekmemesi beni hayrete düşürüyor. o çalışanların ezici bir çoğunluğu koşulların yetersizliği, verilen sözlerin tutulmaması ve halkın hala 2019'daymış gibi şuursuz hareketlerinden dolayı boşa kürek çektiklerini düşündüğü için istifa ediyor.
keşke kötünün iyisi olsaydın da en azından ziya selçuk gibi mikrofonlar sana doğrultulduğu zaman dolaylı yoldan devletin sana gerekli desteği vermediğini ima etseydin. ziya selçuk'ta berbat bir siyasetçi olmasına rağmen en azından mikrofon ona tutulunca bunu yapabiliyor.
bir gün pandemi bitecek. belki 2021'in sonunda, belki de 2023'de ve sen görevi belki kendi isteğinle, belki de yukarıdan gelen bir emirle bırakacaksın ve tekrardan hastaneni işleteceksin. ancak her şey geçince acaba insan içine nasıl çıkacaksın merak ediyorum.