Üniversite zamanlarında vizeler bitmiş üç beş günlüğüne memlekete dönmüştüm. Neyse bir güzel tatilimi yaptım dönüş zamanı gelmişti. Yola çıkacağım günde evde kimse yok tekim. Yaktım sigarayı düşündüm birazdan çıkıp gideceğim ve kimse bana Allah’a emanet ol demeyecekti. Kolay ağlayabilen bir insan değilim hiç olmadım bunu düşününce gözlerim doldu bir iki damla aktı. Sigarayı söndürüp valizimi aldım çıktım evden. Bindim dolmuşa otogara gittim. Otobüse binince babaannem aradı ne yaptın oğlum diye boğazım düğüm düğüm oldu iyi babaanne bindim diyip kapattım telefonu.