Kendime...
Aslında nasıl başlayacağımı bilemedim. Ama şuradan girebilirim konuya: herkesi memnun edemezsin, herkese onların istediğini verip aynı zamanda sen mutlu olamazsın. Bazen fedakarlıklar gerekir haklısın. Ama bu fedakarlıklar sürekli kendinden ödün vermeler olmasın. Çevrendeki herkesi mutlu etmeye çalıştın çünkü hep onlar mutlu olursa sen de mutlu olursun sandın. Onlar mutlu olunca seni de mutlu ederler sandın. Kötü haber: asla mutlu ettiğinle yetinmiyorlar. Hep daha fazla istiyorlar daha fazla daha fazla daha fazla... Doyma noktaları yok çünkü. Bu şekilde sen kendini tüketiyorsun. Artık yeter benden bu kadar dediğindeyse yine sen suçlu oluyorsun çünkü insanlar senin tükendiğini değil artık onları mutlu etmediğini görüyorlar. Mükemmelliyeti asla yakalayamazsın. Hiçbir zaman tek olmayacaksın bu yolda, illa ki yoluna taş koyacaklar. Taş koymasalar bile illa ki bir pürüz çıkacak. İnsan ilişkilerinin getirdiği bir şey bu, yanında olanlar olacak karşında olanlar olacak. En yalnız hissettiğin anda bile birileri olacak o yüzden hiçbir şey tam anlamıyla senin istediğin gibi olmayacak. Üzülme, elinden geleni yap ve vicdanın rahat bir şekilde arkana yaslan. Kendinden daha fazlasını bekleme elinden gelen bu, elinden geleni yaptıktan sonra vicdanın rahat etsin. Olursa olur, olmazsa kendini hırpalama. Ha bir de süper kahraman değilsin, günü her zaman sen kurtaramazsın. Kontrol manyaklığını bırak artık, her şey güzel olsun diye çabalıyorsun evet ama herkes her şey güzel olsun istemez. Her şeyi sen tamir edemezsin. Bazen sadece senin çaban yetmez. Yetmiyorsa, elinden geleni yaptıysan, bırak. Bir de bazı insanlarla yolunun ayrılması gerekir. Aklı sana uymaz, duyguları sana uymaz, ahlakı sana uymaz, yaşantısı sana uymaz. Sana öğrettiklerine, sana kattıklarına teşekkür et ve yolcu et onu. Ne kadar süre hayatında olursa olsun ne kadar seversen sev. Seni yoranı tutma yanında. Unutma: ruhun tek, bağımsız, özgür. Nasıl kimse senin yaptıklarından sorumlu değilse, nasıl kimse senin mutsuzluğunla mutsuz olmuyorsa, senin çaresizliğinle çaresiz kalmıyorsa, senin yalnızlığında yalnız kalmıyorsa; sen de mutsuz olma, çaresiz kalma, yalnız kalma. Sadece kendini düşün, bencil ol demiyorum ama kendinden önceye koyma. Yardımsever olma demiyorum ama kendinden ödün verme. Önce kendini sev, kendini koru, kendine sarıl. İnsanların mutluluğuyla mutlu olmayı bekleme, sen mutlu ol ki insanlar mutlu olsun, olmazlarsa da sen mutlu olduğunla kalırsın :)