Bundan aşağı yukarı bir yıl önce önce, tek amacım gitmekti. Çünkü durmak için nedenim yoktu. Ateletimi kaybetmiş, öylece kalakalmıştım. Pruvada asılı bir çapa gibi sallanıyor, bir şeylere başlayamıyordum. Beklemek imkan meselesiydi. Belki beklesem bir şeyler değişecekti lakin imkanım da yoktu.
Lakin şimdi... Şimdi öyle değil. Ufak ufak hayatımı yoluna koymaya başladım. Bana destek olan insanlar, güzel uğraşlarım var. Kendime bakıyor, kendimle ilgileniyor ve hatta iyi geçiniyorum.
Olacak şeylerin önüne geçemez, olmayacak bir şeyi de olduramazsınız. Bir şeyler oldu ve ben alışık olmadığımdan durdurmak istedim. Durduramadım. İyi ki de durduramamışım. Hayatıma giren bir dizi insan ve yaşadığım bazı olaylar ruhuma öyle iyi geldi ki...
İyi hissediyorum.