Hatalarımdan hiç ders almiyorum galiba ya.
Bazen çok yükseliyorum ama cok... Enerji patlaması gibi ve kontrol edemediğim, ya da etmediğim, ya da etmek istemediğim, şeyler yapıyorum.
Davranışlarımın sonucunda da biri üzülüyor ve bu ben olmuyorum.
Ama bu ruh halindeyken karsimdakinin üzülmesi de pek umrumda olmadığı "bana ne, salak mi üzülmesin" deyip geçiyorum.
Ruh halim bi tık mantıklı hale geldiğinde yaşanan şeyler benim kafamdan silinirken, benim için hiçbir anlam ifade etmezken karşımdaki atlatamıyor. Bu sefer de diyorum ki "bana ne, salak mi takılıp kalmasın"
Şerefsizlik yapmamaliyim, şerefsizlik yapmamaliyim, şerefsizlik yapmamaliyim. Ama yapacağım galiba.