anneanne

birkaç saat önce veda ettik kendisine, herkes ağlıyor, telefonlar susmuyor. ben ise duşa girdim, cilt bakımı yaptım, güzel kıyafetler seçiyorum kendime. pek severdi güzel giyineni, bakımlı olanı. ona yakışır şekilde gideceğim cenazesine. dedemi kaybettiğinden beri hayat ışığını yitirmiş gibiydi. o kadar hatırlamadığı ve karıştırdığı insanın arasında buna kendi evlatları da dahil; benim yüzümü telefondan dahi görse hatırlar ve derhal kısa çalışma ödeneğinin ne zaman biteceğine kadar sorardı. yüzümü hep hatırlaması kalbimi taşırıyor şimdi düşününce. beni seven biri daha gitti dünyadan. tanıdığımız herkes ölünce bir hiç olacağız sözü ne kadar da doğru. ben de bir insan eksildim şimdi. bir adım yaklaştım hiçliğe.