Bir feridun düzağaç şarkısıdır. Ve bende yeri ayrıdır.
Bazı şarkılar belirli anlarla bütünleşir hani de o şarkıyı dinlerken sadece o anı yeniden yaşarsın içinde bulunan zamandan koparak.
Bu şarkı da beni hep 10. Sınıfa götürür. Yurtta, yurdun en biçimsiz çirkin odasında tek başıma yatakta oturuyorum. Tablette bu şarkı açık. Ve ben yeri izliyorum, omuzlarım çökük. Yıl 2013, çaresiz ve mutsuzum. hava çok soğuk.