Manevi olanı insanı mahveder.
Allah aşkına yok mu bir dermanı?
Bir cümle var zihnimde "tutunduğum dallardan soluyor hayat" diye. Şiir miydi şarkı mıydı anımsayamıyorum ama kalbimin yorgunluğunu anlatıyor işte.
Elim kolum kalkmıyor. Bu nasıl bir azap? Neye üzüleceğime şaşırdım, hassas kalbime edeyim. Artık o kadar hızlı çarpıyor ki bazen patlayacak sanıyorum. Bazı anlarda 2 sn sonra öleceğimi düşünüyorum.
Elimi kolumu kaldıracak gücüm yok, belim büküldü artık.
Keşke fiziksel yorgunluk gibi uyuyunca geçse. İnsan bazen kalbinin yerini acısından net olarak buluyor. Kalp acıması mecazi bir durum değilmiş.
1
Demek ki güzel bir gönlünüz var, dışımız ilkbahar gibi görünse de içimiz hep sonbahar. Herkesin ilkbaharı farklıdır yani beklentilerimiz gibi. Dışardan ilkbahar görünme sebebimiz ise bilirsiniz ki yüce gönüllü olmak, umutlara sarılmak en güzeli ama . - guglepiley 04.11.2020 23:22:59 |#4010088
1
İlla ki güzel şeyler de oluyor hayatta ve biz yarını bekliyoruz minicik umutlar görmek dileği ile. İlkbaharda yeşeren dallar gibi elbet bir gün yeşerir umutlar ve çiçek açar kalbimiz. Açmasa da olur gerçi, açıyor gibi olmasın yeter.
Teşekkür ederim sayın yazar. - nisyan 04.11.2020 23:31:00 |#4010106
1
O dalların açması için yağmuru ve karı görmesi lazım tanıması lazım. Güneşi zaten tanıyor, güneş geldiği zaman yeşil olacak. Rica ederim - guglepiley 04.11.2020 23:34:50 |#4010115