İnsanların sadece kendi duyguları varmışçasına kendi hislerinden bahsederken karşıdakinin hislerini önemsememesinden nefret ediyorum ve artık anlayışlı olmayacağım. Bıktım usandım artık her şeyi anlayışla karşılayan olgun insan olmaktan. Ben de çocukça, ağzıma ne gelirse söyleyeceğim artık çünkü onlar bundan asla çekinmiyorlar. Önceden insan gibi tartışabilmenin mümkün olduğunu sanıp bunu savunur, karşıdaki ne kadar çirkefleşirse çirkefleşsin çizgimi bozmamaya gayret ederdim ama görüyorum ki öyle oldukça insanlar beni taş kalpli, her istediklerinde gelip bağırıp çağırabilecekleri biri sanıyor. Kim daha fazla bağırırsa onun canı daha çok yanmış oluyor.