Buralara uğramayalı biraz oldu.. Son girdiğinden beri değişen bişey yok ama. Fazla ince düşünüyorum sanırım bu hayat için. Günler günleri kovalarken dehşet bir sıradanlıkla, biraz daha azalıyor ümitlerim. Herhal ileridedir yaşanacak günlerin en güzeli demişti şair hatırladınız mı? Farklı bir ruh haline kapılıyorum şu sıralar. Üzgün desen değil durgun desen değil.. Anlatabilecek kelimeler bulmakta zorlanıyorum. Kelimeler yetmiyor sözlük. Gönlüme düşen bi boşluktayım. Neyle doldurulur nasıl tamamlanır bilmiyorum. Kitap okuyorum, şiir okuyorum. İnsanlar hislerini bi şekilde dile getirmişler. Ben anlatamıyorum içime indikçe insan içine çıkamıyorum. Kimseye anlatamıyorum çünkü ayıplanırım. Dünya dolusu dert ruhtaki boşluğu doldurmuyor sözlük. Herşeyin fiyatı var, her gözde acı var. Kaldığım yerden devam edemiyorum sözlük. Nerede kaybettim ipin ucunu, nerede kaldı bu yaşamın anlamı, bulamıyorum sözlük. İçimden geçenleri nasıl yazabilirim hiç bilmiyorum. Her geçen gün insanların sahteliğine, yalan sözlere, duygusuzluğa, anlamsızlığı maruz kalıyorum da nasıl davranacağımı bilmiyorum sözlük. Yazınca geçer sanıyorum, uyuyunca geçer.. Zaten ne olursa olsun uyuyunca geçer.. Tabi uyuyabilirsen.. Dayanılmaz sıkıntı veriyor bana yaşam telaşı. Dünyanın telaşına anlam veremiyorum sözlük. Her geçen gün içtiğim sigara sayısı artıyor. Ben kendime yetişemiyorum. Yoruldum sözlük. Çok çok yoruldum. Uyuyunca geçer. Gidip daha fazla saçmalamadan uyuyayım. Çünkü uyuyunca geçer. Tabi uyuyabilirsem..