baba

Sözlükte bi yazar paylaşmıştı : “Gençliğim karşı sandalyede, yüreği kırık, umutları dökük, dokunsalar ağlamayacak kadar hissiz. Geçmişim karşı sandalyede. Derin bir yara, baş ağrısından ibaret. Sevgiliden kalan iz, babadan yadigar boşluk. Kelimelerle anlatılamayacak kadar derin. Ben karşı sandalyedeyim dostlar. Yüzüm solgun, ağzımda bitmeyen sigaram, keşkelerden ibaretim. Göz altlarıma bakmayın, yoksunluğumu anlarsınız. Sevdiğim karşı sandalyede, bakışları köz, içim yangın yeri. Allah’ın yarattığı en güzel varlık, ne bir eksik ne bir fazla. Sen karşı sandalyede hiç olmadın baba.”