bu ülkenin düzelebilmesi için kurduğum bir ütopyam var.
önce ülke çaplı kurtuluş savaşındaki kuvay-i milliye gibi her şehirde örgütlenecek eli silahlı birlikler kurulacak.
sonra böyle o şehrin en zenginlerinden başlanıp mal varlıklarının %95 sini şehir örgütüne aktarması istenecek vermezse zorla alınacak ve öldürülecek, verirse o da herkes gibi o fabrikada veya şirkette asgari ücrete çalıştırılacak.
daha sonra her şehirden toplanan o paralar örgütün ankara'da olan merkezine aktarılacak.
sonra siyasilere gelinecek. bütün siyasiler de muhalefet veya iktidar fark etmez bunca yıl sefa sürdüler bundan sonra bütün mal varlıklarına el konularak vasıfsız işçi olarak hayatlarına devam ettirilecek. karşı gelenler öldürülecek (zaten yaşamaları gereksiz).
daha sonra tüm o toplanan paralar sadece ve sadece üretim için harcanacak.
mesela çiftçinin tarlası var ama ekecek tohumu yok, ona tohum, gübre, su, biçer vs sağlanacak o ekecek biçecek. mesela konserve fabrikası üretim yapacak içeriğinde ne lazımsa örgüt tarafından sağlanacak.
her şey en temelden düzenlenecek.
temelimiz sağlam olmazsa şimdi 8,30 diye yakındığımız dolar kuru seneye bu vakitlerde 15, 17 bandında olacaktır.
bence tek kurtuluşumuz anarşi, kaos..
benim kurduğum ütopya çok parası olup zevki sefa sürenler için aslında
distopyadır. sistemimde elbette eksiklikler hatalar vs vardır ve geliştirilebilir.
şimdilik bu kadarını düşünebildim.
(bkz: kaos istiyorum oruspu çocukları kaos)