bazı filmler vardır ya, güzel olduğunu bilirsiniz ama şimdiye kadar neden izlemediğinizi bilmezsiniz. bu film de benim için onlardan birisi.
filmde bir tek rahmetli kemal sunal yok resmen. inanılmaz dev bir kadro. benim için daha özel yanı ise en sevdiğim yerli oyuncu olan haluk bilginer'in ve en sevdiğim müzisyen olan müslüm baba'nın filmde yer alması oldu. kendisini görmeyip melodisini duyunca bile tüylerim diken diken olmuştu, kendisini de görünce gözlerim doldu istemsiz.
ahım şahım bir hikayesi yok ama bunun bir önemi de yok. yan karakterin bile ata demirer olduğu bir filmin hikayesi olmasa da olur. zira ben karakterlere ve repliklere odaklanmaktan olay örgüsünün çoğunu görmezden gelmiş bile olabilirim. bu arada güzel replikler de vardı repliklere değinmişken.
"intihar edeceksek yaşayarak edelim!"