vefasız insan

Azımsanmayacak kadar çoklar. Kimseyi zorla kaldırıp çalıştırmadığım halde ders çalışması için uyandırdığım için afra tafra yiyorum. Harika silik tipim cevap da veremiyor ki öyle gariban gariban dinliyorum. Hayır yazık karşımdaki de durup durup laf soktuğunu sanıyor. Ne kadar kendini bilmez, lüzumsuz insan varsa çıkıyor karşımıza şu hayatta. İyilikten başka kötülüğümüz yok bizim kardeşim. Birazcık vefa birazcık sevgiden başka bişey istemiyoruz zira bunları da verseniz cebinizden bişey eksilmez. Ne kadar zor sizin için gülümsemek. Kardeşim gülünce birileri sizin dişinizi mi çekiyor ne bu tantana? Gülümsemenize muhtacım Allahsız kitapsızlar. Sabahtan akşama içim kan ağlıyor zaten. Böyle giderse bana bişey olmaz. Üzülür ağlar sonra eski halime dönerim. Ve her şey sonunda olacağına varır. Arkadaşlar birinden rica ettiğiniz şey yerine getiriliyorsa eğer ne kadar mutsuz ne kadar uykudan yeni uyanmış olursanız olun bi teşekkür edin, bi gülümseyin. Yapmayın böyle. Uykudan uyandırmışım, dedim ders çalışırsın belki yapman gereken bir ders vardır dedim. Öyle bir dersim olsa hiç uyumazdım dedi. Durup trip atacak ne vardı ki? Sıçtın çalışma hevesime. Üff.