Okur okumaz annem geldi aklıma..
Bundan yaklaşık 13-14 yıl önce diyelim.. Eskişehir Odunpazarı'nda bir evimiz vardı. Önünde minik bi bahçemiz. Babam askeriyeden döner dönmez o masa kurulur, radyo açılırdı.
Annem bacak bacak üstüne atar rakısını içerken radyoda ne çalıyorsa onu söylerdi. Babamın yüzü yine asıktı. Yine katı. Ama annem mutluydu. Neşeliydi. Unutamıyorum o görüntüyü. Annemin neşesini. Gençliğindeki güzelliğini. Uzun sarı saçlarını. Minik minik kırmızı güllü elbisesini. Aklıma kazınmış..