Uzun zaman önce hayatıma aniden girip, daha sonra ben ona bağlanmaya başlamışken aniden çıkan bir dostum olmuştu. Onu nedensiz çok seviyordum. İçimdeki bir şey beni ona karşı merhametli, içten ve sevecen yapıyordu. Bunu durduramıyordum. Hayatındaki onca kötü insana rağmen benim ona karşı nasıl iyi biri olduğumun da farkındaydı. Yine de bir gün hiç bir açıklama yapmadan gitti. Çok kızdım ama sonra bu kızgınlığım bile geçti, affettim onu. Bekledim, dönsün diye, ama dönmedi.
Son zamanlarda biri girdi yine hayatıma. Aynı ona benziyor. Ses tonu, konuşması, içtenliği, zevkleri.. Sanki herşeyiyle onun bir kopyası gibi.
Bu beni hem korkuttu hem de çok sevindirdi. Nasıl davranacağımı bilemedim. Sanki karşımda o varmış gibi içten, merhametli ve deli gibi sevecen davrandım. Tutamadım.
Haliyle bana şöyle bir şey söyledi 'Bana karşı çok ilgili ve iyisin bunu seviyorum fakat bu yaklaşımın sence de çok sıcak kanlı değil mi? Yani sanki arkadaşınmış gibi değilim, davranışın arkadaşlığın biraz ötesinde gibi.' dedi. Haklı.
Fakat bilmiyor ki o benim çok uzun zaman önce kaybettiğim biri, bencilce duygularına ayak uydurup beni bırakıp gitmesine rağmen içimde bir yerler de affettiğim ve çok özlediğim biri. Anlatsam anlar mı ki? Sanmıyorum. Büyük ihtimalle takıntılı olduğumu düşünür gibi geliyor.
Ben, yine kaybetmek istemiyorum.