Şüphesiz çok acı ve bir o kadar da gerçek. Karantina sürecim bugün başladı, hayattan bir beklentim yok ve olmadı bu zamana kadar. Olursa olur olmazsa nasip dedim her zaman, lakin bir kıytırık virüsle başa çıkamayıp ölür gidersem tek korkum diğer taraf için yeterince hazırlıklı değilim. Keşke senaryo iyi yazılmamıştı deyip sıyrılabilsem ve bir o kadar haklıyım ama alnuma yazdu kader silemedim. 15 gün içerisinde bunalımdan 8. Kattan kafamın üzerine atlamazsam bunu da alt ederim gibi geliyor. Çünkü edemezsem bunca emeğime yazık olur. Allah'ı affet ama öldürmezsen güldür bu sefer lütfen.
vaziyet aynen böle