çok güzel bir insanlık hikayesine sahip kadın.
edith piaf, iki yaşındaki kızı öldüğünde o kadar parasızmış ki kızının cenazesini bile gömememiş. sokakta nereden para bulabilirim diye dolaşırken bir adam saati kaç gibi bir soruyla laf atmış. edith piaf da adamın sorusuna kızının cenaze için gerekli olan parayı söylemiş. 10 frank misal. sonra adamla birlikte otele gitmişler ve odaya girdikleri gibi kadın ağlamaya başlamış. ve adama kızının cenazesini gömebilmek için paraya ihtiyacı olduğunu, bu yüzden teklifini kabul ettiğini anlatmış. adam da parayı masanın üzerine koyup, insanlık daha ölmedi küçüğüm tarzı bi şeyler demiş, gitmiş.
yıllar sonra bu anısını anlatan edith piaf, ben şu anda insanlara yardım ediyorsam o adamın sayesindedir. eğer o gece anlattıklarıma rağmen parasının karşılığını isteseydi kimseye yardım etmezdim demiş.
aşağı yukarı böyle bir hikayeydi. hep içime dokunur.