asosyal günlük

Sevgilimle ayrıldık. Annemin hiç istemediği, ayrılalım diye uğruna adaklar adadığı sevgilim artık yok. Bitmesi gerekiyordu artık da... Annem de düzenli aralıklarla soruyordu hep, ayrıldınız mı, ne zaman ayrılacaksınız diye. Yine sordu, ayrıldık gözün aydın dedim. Ben akıllı kızmışım, bizim olmayacağımızı kapıdaki kedi enikleri bile bilirmiş, o zamanlar da boşluğuma gelmiş herhalde, böyle dedi. Tır çarpmış gibi de hissetsem geçermiş. Ben de biliyorum geçeceğini de, acıtıyor biraz. Bardağını ver de çay koyayım, çay iç dedi annem. İyi geleceğini düşündü herhalde. Ayrıldık diyince de gözleri parladı. Ben de çay içiyorum işte. Geç gelen edit; hayatımda aldığım en doğru kararmış.