Bir dizi.
Sağda solda bu kadar konuşulunca bir bakayım dedim, dizinin ilk bölümü iki saat yirmi dakika. Arkadaşlar iyi misiniz?
Canım epey sıkılıyor, bir açayım sararsa zaten devam eder iki saat akar gider diyerek başlattım. Dizinin ilk sahnesinde kardeşini abartılı bir şekilde aşağılayan bir abla ve karşısında hüngür hüngür ağlayan bir kardeş görünce sinirim bozuldu. Dur hemen kapatma az sabır diyerek sahnenin geçmesini bekledim. Peşine o çarşafı binbir seromoniyle yüzlerce çarşaf bulunan bir daireye götürüp fırlatmalarını izledim. Yetmedi aynı karakter hırsından kendisini duşta etini kanatırcasına keseledi, sonrası yok bende. Kapattım. Tekrar soruyorum, arkadaşlar iyi misiniz?
İnsanların çeşitli anormalitelerini nasıl izleyebiliyorsunuz? Bunlar gerçek hayat hikayesi, bak böyle insanlar var, çok şükür böyle değiliz biz rahatlaması mı yaşatıyor acaba bu tarz diziler/programlar diye sorguluyorum şu anda. Ben bu kadar popüler olmasını başka türlü izah edemedim kendi içimde.