Bir eğitimci olarak zırvalıktan öteye geçemeyeceğini açıkça söyleyebilirim. Asla yüzyüze eğitimin yerini tutmaz tutamaz. Pandeminin acil pılını pırtını toplayıp gitmesi ve zaten dipte olan eğitim sistemimizin daha da dibe çökmemesini temenni ediyorum. Eğitim birebir ilgi, özveri, duyulara hitap, konuşma havası ve tartışma ortamı ister. Online eğitim ise videolu konferanstan öteye geçemeyen hatta videoya bile erişemeyecek bir çok öğrenciyi de içine çekip harcayan bir sistemdir. Eğitim hafife alınmamalıdır. Eğitim sistemi üst düzeyde olan gelişmiş ülkelere bakıldığında eğitim ve öğretimin durdurulmadığını durduranların da kısa süreliğine durdurup sonra eğitim ortamının şartlarını hazır hale getirip yeniden eğitime açtıklarını görüyoruz. Açık alanda köy okullarında bile ortam yaratıp çocukları eğitimden mahrum bırakmadıklarını alenen görüyoruz. Yanlış bir sistemin içerisindeyiz.
II. Dünya savaşından sonra eğitime sadece 1 yıl ara veren çocukların ileriki yaşamında ne gibi olumsuzluklarla birlikte yaşadıklarını, hayat standartlarını nasıl etkilediğini açıkça gösteren araştırmalar var.
Atatürk’ün dediği gibi;
Eğitimde feda edilecek fert yoktur.