öyle kolay kolay kusan bir tip değilimdir ama mersin'den kıbrıs'a hızlı feribot lanetiyle gitmeye kalktım. bindiğimde bi şey de yememiştim halbuki. galiba bi tane elma yemiştim. yani öyle mersin'e gelmişim bi tantuni yiyeyim falan de demedim.
o feribot beni öldürdü. yolun yarısına kadar iyiydim aslında. elimize birer poşet verdiler. biz ne bilelim? hızlı feribot lanetine bulaşan herkes kusuyormuş. kusmayan yolcu kalmadı. sağımda biri kusuyo, solumda biri kusuyo, sınır geçmeye çalışan mülteciler gibi millet yerlerde sürükleniyor. tabii haliyle ben de kustum. hem de üç kere. sürüne sürüne dışarı çıktım. aklıma geldikçe midem bulanıyor. cehennemi yaşadım o feribotta. dizlerimin üzerine oturup allah'a saatlerce gözyaşları içerisinde yalvardım, kurban olayım kurtar beni diye.
(bkz: zamanın geçmemesi)