Dokuzuncu sınıfta çok ağır bir yeme bozukluğu geçirmiştim ve günde belki beş altı kezden fazla kendimi kusturuyordum. Tabii bu sebeple bir süre sonra sonra vücuttaki değerli mineral ve vitaminler de atılıyor. Sağlıklı su oranınızdan olduğunuz için elektrolit dengeniz bozuluyor ve çok yoğun bir halsizlik başlıyor.
Okulda genelde uyku halindeydim bu yüzden. O kadar bitkindim ki teneffüslerde hep uyuyakalırdım. Bir gün hocanın yazı yazıyoruz diye dürtmesiyle uyanmıştım ama en ön sırada olduğum halde tahtayı göremiyordum. O kadar bulanıktı ki herkes yazarken ben öylece bakıyordum ve çok korkutmuştu bu beni. O bir saat her şeyi bulanık görmek cehennem azabı gibiydi.
Daha sonra eve gidince araştırdım ve kusmaktan dolayı zamanla göz damarlarının çatlayarak kalıcı körlüğe sebebiyet verdiğini öğrendim. Forumda benim gibi birçok insan da yakınmıştı bundan üstelik.
Aradan onca yıl geçti ve hastalığımı yendim ama o bulanık görüşüm hala devam ediyor. Sabahları uyandığımda ya da gün içinde uyuduktan sonra yine flu bir biçimde görüyorum. O keyfine yaptığım eylemse bende bir fobi yarattı. Ne zaman bir yiyecek mideme dokunsa ya da arabada midem bulanıp kusacak gibi hissetsem o körlüğü yaşamaktan korkuyorum.