iki sene önceydi ve çok iyi hatırlıyorum burnum fena tıkalıydı, oldum olası da okulda uyumayı seven tiplerden olmuştum. gece de tıkanıklık nedeniyle uyuyamayınca o gün sınıfta kimse yokken öğle arası uyuyayım demiştim. sıraya başımı bir koydum, gerisi yok. uyandığımda etraftan kıkır kıkır gülme sesleri geliyor. tabii ben de uyku mahmuruyum. insanlar bana bakıp bakıp gülüyor. en sonunda sınıfın goygoy tayfasından bir çocuk geldi, severim de kendisini. telefonun ekranını gösterdiğinde neye uğradığımı şaşırmıştım. son ses bir şekilde sanki domuzun çamurda yuvarlandığı zamanki çıkardığı seslere benzer sesler çıkartıyorum. sınıftaki herkese de izletmiş zibidi. arkadaşlarım bana bakıp gülerken keşke yerin dibine girseydim diye düşünmüştüm. daha sonra hasta olduğumu, gece uyuyamadığımı ve burnum tıkanık olduğu için öyle sesler çıktığını anlattım ama nafile. bir hafta boyunca ben ve horlamam sınıfın gözde konusu olmuştuk. hoş, hasta olunca hala da yaparlar o olayın esprisini. tabii o olaydan sonra bir daha burnum tıkanıkken asla uyuyamadım.