hayvan gibi korkuyordum. biraz azaldı ama hala düşüncelerim aynı. evliliğin sorumluluklarından, başka bir ailenin üyesi olmaktan, eşimin benden sıkılmasından, eşimin ailesiyle anlaşamamaktan, geçim sıkıntısı çekmekten, evlilik öncesi süreçte yıpranmak ve yıpratmaktan, hayal ettiğim düzeni kurmaya paramızın yetmemesinden bu ve bunun gibi Türkiye'nin gerçeği olan şeylerden hep korktum. üstelik korkularımın aksine, hayat karşıma kimi çıkardıysa -şakasız Allah gönüllerine göre versin- benimle ciddi düşünen evlenme niyetiyle veyahut ciddiyetiyle karşıma çıkan insanlardı.
şimdi düşünüyorum evet eskisi kadar korkmuyorum yaşla ilgili bir şey sanırım. ama bunlar hala problem olacak şeyler, umarım ilerde müstakbel eşimle çok mutlu olurum-ederim ve böyle problemler olmaz.