Küçükken babam memur olmadan önce inşaatta çalışırdı. Çok genç evlendikleri için de 4 tane çocukları olmuştu daha 30 yaşına gelmeden. Hepimiz çok küçüğüz. Aldığı para ev ihtiyaçlarını zor karşılardı nasıl hepimize oyuncak alsın. Bu yüzden hep kendi oyuncağımı kendim yapardım. Çamurdan bebekler yapardım hem yaparken çok eğlenirdim hem de yaptıktan sonra oyuncağım oldu diye sevinirdim. Hiç oyuncak istemedim bu yüzden babamdan biliyodum çünkü üzülücekti alamayacağı için. Kardeşlerimi toplardım etrafıma ne isterlerse onu yapardım çamurdan. Bizim ilk bilgisayarlarımız, telefonlarımız, bebeklerimiz hep çamurdan olmuştur. Kırılırsa bile sil baştan yenisini yapıyodum. Daha küçükken öğrenmiştik kendi kendimize yetebilmeyi.