İlk 5 bölüm lan ben ne izliyorum diye başladığım, 20 dakikanın sonunu getirmekte zorlandığım, zamanla müptelası olduğum, kah güldüğüm kah ağladığım dizidir.
çok homojen, hiç kahkaha efekti yok ve genelde
(bkz: cringe ) mizah üzerine kurulu. çoğu zaman ofiste utanç verici bir durum olur ve olay bunun üzerinden akar... Durumun absürtlüğüne şok olur ve gülmeye başlarsınız.
hem böyle bir yerde çalışmak ister hemde böyle iş, böyle patron mu olur amk diye söylenirsiniz. çok nadir sesli güldüm veya kahkaha attım. ama en çok güldüğüm film ya da diziden bile yeri daha sağlamdır benim gözümde.
üstelik bu sene mart ayının sonunda, ülkemiz virüs korkusu yaşarken en ihtiyacım olduğu zaman kendisine ikinci şansı verip başlamışım.(zira ilk bölümü 5 farklı zaman diliminde bu ne ya diyip kapatmıştım. düşünün...)
gerçekten çok ama çok özlüyorum sizi.
gönüllerde tahtın var