Aşık insan durmayı bilir. Çünkü muhakeme yeteneği ortadan kalkmamıştır. Sevdiği için gider. Köşe başında çömelip, ekmek kemiren Emrah gibi ağlayarak uzaktan sever.
Takıntıda patoloji başlar. "Ya benimsin ya kara toprağın" klişesi de buradan doğmuştur.
Biz de sevgi nedir biliyoruz. O kadar yazı yazdık, ağladık, üzüldük... Ki yani beni geç, abilerimiz var. Cemaller, Turgutlar, Edipler... Tutup da takıntı derseniz ayıptır yani. Çek vur daha iyi.