Yoruldum. Ya olmazsa, o zaman böyle yaparım, o da olmazsa öyle yaparım, ya hiçbirini yapamazsam gibi düşüncelerden gerçekten yoruldum. Arkamda kimsenin olmadığını bilmek ayrı bir yük oluyor zaten. Bazen kendimi çok hırpalıyorum gibi geliyor, sonra kendime üzülüyorum, en son da acıyorum. Şansım bir yerde kötüye gitmeye başladı, o günden beri elimi neye atsam kuruyor. Hayatımda azıcık huzur olsun istiyorum sadece. Çok bir şey değil ki istediğim.