dışarda yediğim bir yemekten, gıda zehirlenmesi yaşadım. bütün gün midem bulandı, başım döndü kısaca her şey zehir oldu. tam evlere dönerken, önce tramvay durağında kustum. arkadaşım iyi misin dedi iyiyim rahatladım dedim. seninle gelmemi ister misin dedi. yok ya bir şey olmaz dedim, ayrıldık.
yarım saat geçti. aktarma yapmak için tramvaydan indim. bulantım başladı ve zeytinburnu metrosunun kimsenin göremeyeciğini umduğum en uç köşesine koşup, kustum.... bu sefer arkadaşımda yoktu. yanına göt kadar bi çanta almışım. bozuk param yok ki su alayım ellerimde kitaplar, onları da bi köşeye atmışım. teyzeler vah vah yapıyo. biri çıkıp iyi misin desin diye bekliyorum.... sonra kendimi kötü ve yalnız hissedip iç geçire geçire ağlama seansları..... ağlayarak metroya biniş.... utanç verici ve tatsızdı